مسجد اکبریه واقع در محله گابَنه، شامل دو بخش مسجد نو و مسجد کهنه ست. قدمت مسجد نو به حدود 100 سال می رسد و 3 طاق بلند دارد، در دو طرف این طاق های اصلی 3 طاق کوچک قرار دارد. ساختمان بنا از آجرهای نازک قدیمی با ملاط و گچ و خاک ساخته شده است. مسجد اکبریه محرابی دارد کاشی کاری شده. در دو طرف محراب سوره قدر نوشته شده و از کف مسجد تا ارتفاع 80 سانتیمتری کاشی کاری شده. ضلع شمالی مسجد اکبریه با در بزرگی به مسجد کهنه راه می یابد؛ کهنه مسجد شامل 2 طبقه می باشد، طبقه همکف یک شبستان دارد و حوضچه ای سنگی نیز در وسطش تعبیه شده است. مسجد اکبریه مناره ای آجری دارد که تا روی آن هم کاشی کاری شده است.مسجد اکبریه در قسمت جنوب غربی میدان چهار پادشاه و در حدود 400 متری آن واقع شده است. این مسجد درست در مقابل امامزاده سید ابراهیم جای دارد. مسجد اکبریه در سال 1239 هجری قمری به وسیله "حاجی علی اکبر" حاکم لاهیجان بنا شده است. در صفه‌ای از مرمر تاریخ بنای این ساختمان ضمن یک رباعی نشان داده شده است. مسجد دارای سه گنبد مجلل است که تا کنون به اتمام نرسیده است. می گویند به علت سعایت حاکم از جانب دشمنان نزد شاه که او را متهم به ساخت کاخ نموده بودند ساخت آن ناتمام ماند و گرنه یکی از بهترین مساجد گیلان به شمار می‌رفت. با توجه به گفته‌های یاد شده و بررسی تزئینات بیرونی، از قبیل آونگ‌های قسمت شرقی و تزئینات کنگره‌ای چلیپا شکل احتمالاً حساسیت‌هایی را در آن دوره برانگیخته که منجر به سعایت از حاکم نزد شاه شده است.