این بقعه که در محلهٔ پره سر لاهیجان قرار دارد، ابتدا آرامگاه سید خرم‌کیا (مقتول در سال ۶۴۷ هـ..ق) بوده است، اما بعدها دیگر سادات زیدى کیایى را نیز که در سال ۷۹۱ هـ..ق در جنگ رشت کشته شده‌اند، در کنار گور وى به خاک سپرده‌اند و به همین دلیل، به نام چهار پادشاهان شهرت یافته است. روى این آرامگاه، صندقچه‌هاى چوبى کنده‌کارى شده ی قدیمى با کتیبه‌هاى خوش خط قرار دارد که تاریخ ساخت آن‌ها را نیز مشخص کرده‌اند؛ قدیمى‌ترین این صندوقچه ها در سال ۷۹۱ هجرى قمرى و جدیدترین آن‌ها در سال ۱۰۱۵ هجرى قمرى ساخته شده است. در کتیبهٔ این صندوقچه، شجره سید خرم‌کیا و نام اهدا‌کننده آن، "قاضى محمدخان" آمده است. کتیبه به خط محمدبن داوودکیا نوشته شده و سازنده آن "عبدالفتاح لاهیجى" است.
