بازار بزرگ تهران یادگار دوران ناصرالدین شاه قاجار است که در میانه سلطنت پنجاه ساله خود یک شهرساز فرانسوی را مامور کرد که نقشه ای از "دارالخلافه ناصری" تهیه کند. به ظاهر، گرمای تابستان های تهران بود که ساخت بازاری مسقف را ایجاب کرد و سرمایه داران و اشراف هم با وقف تیمچه ها و بازارچه ها بر آن افزودند، ناصرالدین شاه هم عمارتی بزرگ به سبک "اپراخانه های فرنگ" برای تعزیه و برگزاری مراسم رسمی در نزدیکی آن ساخت (تکیه دولت) و بزرگ ترین مسجد را در جوار بازار به پا نمود (مسجد امام خمینی) تا در نزدیکی کاخ های سلطنتی، شهری شکل گیرد. جهانگردان و دیپلمات های خارجی مقیم تهران، از اواخر قرن نوزدهم، بازار مسقف این شهر را به عنوان دیدنی ترین نقطه پایتخت ایران توصیف کرده اند، بازاری که تجارت تمامی تولیدات داخلی و کالاهای وارداتی کشور بدان ختم می شدند و صنایع کوچک در آن شکل می گرفتند.