حجاب چهره جام می شود غبار تنم ... خوشا دمی که از این چهره پرده برفکنمحافظ پیش و بیش از هر چیز هنرمندی آزاده و گردنکش و شورنده بود، شاعری که نامش و دیوانش در خاطر هر ایرانی با می و معشوق و فال در آمیخته است. او که یکی از بزرگ ترین شاعران نغز گوی پارسی زبان و از نام‌آورترین عرفای ایران است در دوران حکومت امرای «آل اینجو» و پس از آنان، حکمرانان «آل مظفر» در فارس به سر می برد و روزگار خویش را در محافل ادبی و عرفانی و معاشرت با عرفا و شعرا می گذرانید.
وی در سال 726 هجری قمری در شیراز متولد و در سال 791 هجری قمری به سرای باقی شتافت و آرامگاه کنونی اش در دوره «پهلوی» و بین سال های 1314 تا 1317 هجری شمسی بر مقبره اش بنا نهاده شد. اما از آنجاییکه اکثر شعرهایش با می و معشوق در آمیخته است، آرامگاهش نیز پس از چندی میعادگاه عاشقان شد.
فال حافظ را در دیدار خود از این مجموعه فراموش نکنید.