آرامش، آرامش و آرامش، البته نه در روزهای تعطیل. فضایی بکر و دست نخورده با طبیعتی بس زیبا و دل انگیز. از بهشهر که کمی خارج می شوی تابلوی بزرگ مجموعه عباس آباد توجهت را جلب می کند. به داخل جاده که می پیچی، گوشه و کنار رستوران هایی را می بینی که هر کدامشان با آش و غذاهای تازه در انتظار توریست هایی نشسته اند که شاید درهایشان را بزنند.
کمی که بالاتر می روی در دل جنگل فضایی وسیع و روح نواز را می بینی که دریاچه ای را در خود جای داده است. در وسط دریاچه چیزی مانند جزیره ای کوچک خودنمایی می کند که اگر تا تابستان صبر کنی ساختمانی را به جای آن خواهی دید که تا روی قطعه ای خشکی بنا شده.این معجزه معماری کاخ عباس آباد است، کاخی که در فصول پرباران زیر آب و در فصول خشکی روی آب است. در گوشه سمت راست دریاچه بقایای حمام و تالاری است که چیز زیادی از آن باقی نمانده است. اما در دل همین مجموعه بر فراز تپه ای که به دریاچه اشراف دارد رستورانی است که می توانید با صرف غذا در آن همزمان از طبیعت این محیط نیز لذت ببرید.