مراسم برف چال عبارت است از: جمع آوری و ریختن برف در یخچالی که گفته می شود در نیمه اول هجری قمری ساخته شده و حدود شش قرن قدمت دارد. هر ساله مردان روستاهای اسک، نیاک و سایر روستاهای همجوار بر حسب رسمی که سید حسن ولی از اجداد آنان بنیاد نهاده است، در روزی معین از فصل بهار، آخرین بقایای برف های زمستانی را از کوهستان به داخل یخچال حمل می کنند.
یک روز قبل از برگزاری این مراسم، زنان روستایی با استفاده از آرد نذری و آب چشمه های معدنی اسک خمیری آماده می کنند و در محوطه آرامگاه سید حسن ولی (که در روستای نیاک واقع شده است) نانی می پزند و در همین حال نوعروسان روستایی، شیرینی، رشته و تخم مرغ رنگی آماده می کنند. شب هنگام آنها را به عنوان غذا بین مردان که در مراسم شرکت دارند، تقسیم می کنند.
در روز اجرای مراسم، کلیه مردان به جز سالخوردگان و بیمارانی که قادر به حرکت نیستند، از روستا خارج می شوند و در غیاب آنها زنان امور روستا را می‌چرخانند و برای آنکه مطمئن باشند مردی وارد روستا نمی شود، از بین خود نگهبانانی انتخاب می کنند و در گذرگاه و کنار پل می گمارند و چون هیچ مردی در روستا حضور ندارند، زنان با آزادی کامل و سر و وضعی آراسته، در محوطه ای گرد می آیند و به شادمانی و انجام بازی های مختلف می پردازند. همزمان با این مراسم که در روستا جریان دارد، مردانی که به کوهستان رفته اند، هر کدام با توجه به توان و نیروی بدنی خود و استفاده از امکانات موجود می کوشند تا قبل از رسیدن ظهر، یخچال را پر برف کنند. آنگاه در لطافت هوای بهاری، بر گستره دشت سفره ای گسترده می شود و مردان خسته از کار، فارغ از هر گونه دغدغه و نفاقی بر سر یک سفره می نشینند و پس از رفع خستگی عازم خانه های خود می شوند. انجام کلیه مراسم برف چال در "اسک" ضمن آنکه نشانه ای از تعاون و همیاری روستاییان ناحیه است، به کینه ها و کدورت هایی هم که در طول سال بین مردم ایجاد شده پایان می بخشد و با تأمین آب مورد نیاز دامداران در تابستان به رونق دامداری در منطقه نیز کمک می کند .