در زمان تیمور برای عبور از زاینده رود پلی زده شد که پل شاهی نام گرفت و دیرتر به امر شاه عباس دوم در سال 1060 هجرى به صورت امروزی بازسازی و تکمیل شد و خواجو نام گرفت. شاه خوش گذران برای بهره بیشتر از زیبایی زاینده رود اقامت گاهی موقت در وسط پل بنانهاد تا نهایت لذت را از این طبیعت زیبا ببرد. این اقامت گاه که اکنون نیز در وسط پل قرار گرفته و نام بردار از بیگلربیگی ست، اطاق هایی با تزئینات و نقاشی های زیبایی دارد که بازدید از آن در هنگام بازدید از پل خالی از لطف نیست.
بد نیست بدانید که نام خواجو به واسطه نزدیکی این محل به محل سکونت خواجگان دربار صفوی نام بردار شده است.