در حدود هشتصد تا هزار سال پیش مردمانی از نقاط مختلف سرزمین گسترده ایران به دلایل نامعلومی به منطقه ای که امروزه ماسوله نام دارد، کوچ کردند و برخی از مردمان محلی نیز از منطقهای به نام کهنه ماسوله واقع در ۶ کیلومتری شمال غرب این شهر با این افراد همراه شدند.
آب و هوای ماسوله کوهستانی ست. تابستان ها خنک و زمستان ها سرد و پر برف است. اطراف ماسوله پوشیده از جنگل است. و راه اصلی ارتباطی آن، جاده ای است که به سمت فومن کشیده شده. طی کاوشهای انجام شده از محوطه باستانی کهنه ماسوله سفالینه هایی متعلق به قرون پنجم تا هشتم هجری قمری بدست آمدهاست که دقیقترین مستندات قابل توجه تاریخی میباشند.
از آنجایی که اختلاف بین پایین ترین و بالاترین خانه در ماسوله بیش از ۱۲۰ متر است و با در نظر گیری عرض محدود این روستا، معماری بسیار استثنایی و چشم نوازی در ماسوله به وجود آمده است که حس هر گردشگری را دستخوش انقلابی زیباشناسانه می کند! و هنگامی که این معماری، رنگ تاریخی هزار ساله به خود میگیرد، قلم و عکس از بیان چشم نوازی خارق العاده اش الکن می مانند.
طبیعت سه گانه جنگلی، مرتعی و کوهستانی و از سوی دیگر فرهنگ و تمدن خاص گیلکی، طالشی، ترکی و آمیزش آن ها با نمای کالبدی منحصر به فرد ماسوله، باعث شده تا سالانه چندین هزار نفر گردشگر از ماسوله دیدن نمایند.
از سمت فومن وارد جاد ماسوله شوید و تا انتها برانید تا به روستا برسید. می توانید از ماشین پیاده شوید و وارد روستا شوید یا از جاده کناری روستا می توانید به بالای روستا بروید.