در پایین دست بنای طاق گرا بنایی با بیش از هزار سال قدمت که هنوز هم در ماهیت آن تردید وجود دارد، قرار گرفته است که بسیاری از باستان شناسان، آن را یک کوشک بین راهى می دانند و افسانه های محلی آن را با منیژه شاهنامه پیوند داده است. زیج به معنای رصدخانه یا تماشاگه است و مردم محلی عقیده دارند زیج منیژه مکانی بوده که منیژه مدتی در آن مستقر بوده است.اگر گذارتان به این بنای یادگار از دوره ساسانی بیفتد، در بخش مرکزی، تالار نسبتا بزرگی را می بینید که پیرامون آن را راهروهایی احاطه کرده اند. در گذشته، هر ضلع قلعه 30 حجره داشته است و حجره ها دارای طاق هایی گهواره ای شکل بوده اند با این حال از این حجره های محکم و باشکوه، امروز تنها یکی دو حجره نسبتا سالم باقی مانده است.