کاخ آپادانای شوش قصر زمستانی شاهان هخامنشی بوده‌است. این کاخ به دستور داریوش بزرگ پادشاه هخامنشی در حدود سال‌های ۵۱۵_۵۲۱ پیش از میلاد در شوش روی آثار و بقایای عیلامی بنا نهاد شد. کاخ برازنده داریوش در شوش دور تا دور یک حیاط ساخته شده است ، کتیبه ای که در آن جا به دست آمده است گزارش جالبی از ساختمان این کاخ به دست می دهد. این کتیبه که می توان آن را تقریباً یک پیمان ساختمانی نامید، احتمالاً به عنوان راهنمایی با ارزش برای ساخت بناهای مشابه در تخت جمشید و سایر مراکز هخامنشی به کار می رفت.طرح کاخ عظیم و تو در توی داریوش به لحاظ معماری بسیار جالب است.بر بالای ستون ها، سر ستون هایی با سر گاوهای نر پشت به هم قرار داشت و ستون ها از یک جام نیلوفر آبی وارونه بیرون می آمد. فاصله میان ستون ها روشنایی محوطه را تأمین می کرد . این امر حسی متعالی را که سخت مورد ستایش ایرانیان بود بر می انگیخت و با خاموشی سنگین معابد مصری تفاوت بسیار داشت. این تالار سر مشق آپادانای تخت جمشید بود.در سال ۱۸۸۰ میلادی، یک گروه از باستان شناسان فرانسوی این کاخ را از دل خاک بیرون کشیدند و ستون‌ها و سرستون‌های کاخ را با اره بریدند و به فرانسه منتقل کردند و امروزه در شوش، فقط چند زیرستون وجود دارد و کاخ به شکل سابقش وجود ندارد. بیش‌تر اشیا خارج شده، اکنون در موزه لوور نگهداری می‌شوند.
_1)
_2)
_3)
_4)
_5)
_6)
_7)
