در دوران جوانی صدها طرح را بر بوم نقاشی رنگ زد و در سفرهایی که به تهران داشت به تحصیل عملی نقاشی و طراحی پرداخت و با کسب تجربیات فراوان درصدد تولید فرش هنری برآمد. تا آن زمان فرش ها طبق روال سنتی بافته می شد اما او با تلفیق سنت های فرش و نوآوری های هنری در طرح، فلسفه و ادبیات را به کار گرفت و باعث دگرگونی جدیدی در زندگی چند هزار ساله فرش فارسی شد. با خلق آثار جدیدتر مرزهای ادبیات و فلسفه و عرفان بر او گشوده شد و شمس و مولانا همچون ماه و آفتاب بر او ظاهر شدند و انگشتان پر هنر او در قالب فرش سخن آغاز کردند.
شما اما اگر مشتاق شنیدن گفته هایش هستید، بافته هایش را در موزه ای به نامش نظاره گر باشید. این هنرمند عزیز کسی نیست جز استاد رسام عرب زاده و موزه اش نیز موزه ای نیست جز موزه فرش رسام عرب زاده!