دیواره های سنگی و دره ای در وسط آن زیبایی منحصربفرد طبیعی را شکل داده اند که عظمت آن در نگاه اول مجذوبتان خواهد ساخت.این دیواره ها و دره میان آن که به تنگه چوبین معروف است، میزبان قلعه ای باقیمانده از دوره ساسانی است که منتسب به بهرام چوبین است. در این قلعه چهار آب انبار متصل بهم موجود است که وظیفه ذخیره آب شیرین را عهده دار بوده اند.اگر کمی اهل ماجراجویی باشید با بالا رفتن از صخره ها و سنگ های کوچک و بزرگ می توانید بقایای این قلعه تاریخی را از نزدیک ببیند.بهرام چوبین که بود؟ بهرام چوبین از قهرمانان ملی ایران در دوره ساسانیان و از خانواده اشرافی مهران، خانواده ای که لقب بهترین افسران ارتش دوران ساسانیان را داشت در ری بدنیا آمد.بهرام به علت بلندی قد و عضلانی بودن اندام به چوبین (مانند چوب) معروف شده بود. وی از سوی شاهنشاه ایران، خسرو هرمز فرمانروا چارک شمال غربی بوددر آن زمان ایران به چهار بخش تقسیم شده بود که چارک شمال غربی شامل ری تا مرز شمالی گرجستان و داغستان کنونی بود.برخی از تاریخ نگاران بر این باورند که دودمان سامانیان که باعث احیای فرهنگ و زبان فارسی شد از نسل بهرام چوبین هستند.هنگامی که بهرام سرگرم پس راندن خاقانیان به آن سوی کوههای پامیر، و ایجاد استحکامات در مرز سین کیانگ و کاشغرستان امروز بود، شنید که در پایتخت، پسر شاه (خسرو پرویز) بر ضد پدرش کودتا کرده است. او برق آسا خود را به تیسفون در ساحل دجله رساند. خسرو پرویز هنوز پایه های سلطنتش را استوار نکرده بود که با ضدیت ژنرال بهرام چوبین رو به رو شد.خسرو پرویز چون یارای ایستادگی در برابر ژنرال بهرام را نداشت 23 نوامبر سال 589 میلادی به قسطنطنیه فرار کرد تا از موریس امپراتور روم شرقی کمک بخواهد. موریس که در انتظار چنین فرصتی بود یک سپاه کامل در اختیار خسرو دوم قرار داد و خسرو با کمک این سپاه و هواداران داخلی اش در نبرد سال 591 میلادی پیروز شد و بر تخت نشست، بهرام سرانجام خروج از صحنه سیاست را بر ادامه برادرکشی و قتل ایرانی به دست ایرانی ترجیح داد و به خراسان بازگشت و تا پایان عمر در همانجا باقی ماند و درگذشت .
