باغ سنگی  در 45 کیلومتری جنوب شرقی سیرجان و در نزدیک روستای بلورد قرار دارد. شاید زمانی که در یکی از روزهای سال 1340 درویش خان گنگ اسفندیارپور به نشانه اعتراض به از دست دادن زمین‌هایش، در کشاکش ماجرای اصلاحات ارضی، درخت‌های خشک شده باغش را با سنگ‌ها تزیین کرد هرگز فکر نمی کرد روزی این باغ جزو جاذبه‌های گردشگردی استان کرمان محسوب شود و به اندازه‌ای معروف و مطرح شود که عکاسان و گردشگران برای دیدن و عکاسی و جاودانه ساختن آن از هر گوشه و کنار کشور راهی آن شوند. روزی درویش خان در صحرا می‌آرامد و خواب‌نما می‌شود. پس از بیدار شدن تخته سنگ عجیبی را زیر سر خود می بیند و آن را به خانه می‌برد و به درختی می‌آویزد. وی روزهای بعد، قطعه سنگ‌های دیگری می‌یابد. با سیم‌های تلگراف، سنگ‌ها را به درخت‌های اطراف چادرش آویزان می‌کند. به زودی باغی از سنگ در اطراف چادر برپا می‌شود. درویش خان پس از 90 سال زندگی در 19 فروردین سال 1386 درگذشت و پیکرش در محل باغ سنگی بلورد سیرجان به خاک سپرده شد.