زمانی نه چندان دور مردم برای دسترسی به آب در فصول گرم سال، آب های فراوان بارش های زمستانی را در سازه های به نام آب انبار ذخیره می نمودند تا در تابستان های کم آب از آن ها استفاده نمایند.
ساری نیز مانند بسیاری از شهرهای ایران از این قاعده مستثنی نبوده و دو نمونه از این آب انبارها را در دل خود جای داده است که یکی از آن ها آب انبار میرزا مهدی می باشد.
این آب انبار که به دوره افشاریه یا زندیه باز می گردد، به وسیله پلکانهایی به پاشیر و انبارآب دسترسی داشته است. طرح آب انبار، مدور با گنبدی هلالی است که تماما ًبا مصالح آجر و ملاط ساروج ساخته شده است.
این آب انبار بر خلاف آب انبار های دیگر علاوه بر در ورودی اصلی، در دیگری نیز در سمت شمالی دارد که در مواقع ضروری به جهت لایروبی و تمیز کردن، از آن استفاده می شده است.