تتخت جمشید شگفت انگیز را می توان  مظهر  بزرگترین موفقیت امپراطوری هخامنشی دانست و نیز جایی که این سلسله به پایان می رسد. پله های شگفت انگیز تاریخی و نقش برجسته های عظیم خروجی¬های باابهت مجموعه، هیچ شکی باقی نمی گذارد  که به چه میزان این امپراطوری با شکوه بوده است، همان گونه که ستون های شکسته و افتاده ، گواهی بر پایانی بی رحمانه و  سریع دارد. این مجموعه جزئی از میراث جهانی یونسکو نیز می باشد.برخی از تاریخ دانان بر این باورند که محل ساخت مجموعه تخت جمشید توسط کمبوجیه دوم، پسر کورش کبیر انتخاب شده است ولی کار بر روی مجموعه تا زمان  تاجگداری داریوش  بزرگ در 520 سال قبل از میلاد مسحی آغاز نشد و توسط شاهان بعدی چون خشایار شاه اول و دوم و اردیشر اول و دوم و سوم  ادامه یافت که در یک دوره صد و پنجاه ساله  مجموعه های دیگری نیز به آن اضافه شد.ویرانه هایی که شما امروز مشاهده می کنید سایه ای از شکوه سابق تخت جمشید می باشند. که دلیل باقی ماندن آن تا به امروز مدفون ماندن کامل آن در زیر خاک و شن بود تا این که در حفاری گسترده دهه 1930 شکوهش بار دیگر نمایان شد.تخت جمشید در دوران اوج خود بیش از 150 کیلومتر گسترش یافت و یکی از چهار شهری بود که در قلب امپراطوری که از رود سند تا اتیوپی ادامه داشت قرار داشت. نام اصلی آن پارسه (شهر پارس ها) ودر اولین منبع شناخته شده با اسم یونانی آن، یعنی پرسپولیس از آن یاد شده است که معنی هر دو شهر پارس ها می باشد. شهر بعد از غارت  لشکر عظیم اسکندر در سال 330 بعد از میلاد نابود شد.