در دیدار از کلیسای ننه مریم که برخی کارشناسان تاریخی آن را دومین کلیسای بزرگ جهان لقب داده اند، انتظار دیدن نیمکت هایی که پشت هم ردیف شده اند را نداشته باشید و به دنبال جایگاه اعتراف هم نگردید.هنگام وارد شدن به کلیسا از دری کوتاه عبور می کنید و برای عبور باید سرتان را کمی خم کنید. با وارد شدن به کلیسا اولین چیزی که نظر شما را جلب می کند تابلویی هست که بر روی آن نوشته: « نعلینت را از پا بیرون کن، مکانی که در آن ایستاده‌ای مقدس است» . بعد از آن وارد دالان هایی تو در تو می شوید که از جنس سنگ و ملات می باشند. زمین کلیسای ننه مریم با قالی هایی دست بافت پوشیده شده است و فقط نیمکتی کوچک برای سالمندان در انتهای سالن به چشم می خورد.بر اساس روایت محققان مسیحی کلیسای ننه مریم که متعلق به دوران ساسانی می باشد پیش از کلیسا آتشکده ی زرتشتیان بوده است. گفته می شود که هنگام تولد مسیح، موبدان زرتشتی که در این معبد ساکن بودند ستاره ای درخشان را در حال حرکت به سمت شرق مشاهده می کنند و آن را نشانه ی تولد منجی که وعده داده شده بود می شمارند و به سوی اورشلیم راهی می شوند و پس از بازگشت، آتشکده را به کلیسا تبدیل کرده و شروع به تبلیغ دین مسیحیت می کنند. نام دیگر کلیسای ننه مریم، «شرق آشور» می باشد.
