در میان سرزمین های خشک جنوب، منطقه ای حفاظت شده 44 هکتاری آرمیده است که دیدارش در آن آب و هوای خشک، روحتان را تازه خواهد نمود. درختان و گیاهان سرسبز و نیمه سبز در تنوعی بالا بر منتهای الیه زاگرس نقشی را به تصویر کشیده اند که خاطر جنوب را در خاطراتتان حک خواهد نمود. گونه های خاص جانوری و پرندگان این منطقه آنقدر تنوع دارد که اگر حوصله کنید و زمانی را در منطقه بگذرانید طیف وسیعی از این حیوانات را یکجا خواهید دید.زیبایی های منطقه از جایی دوچندان می شود که درختان، درختچه ها و گل های رنگارنگش در پستی بلندی های پرنشیب و فراز زاگرس جا خوش کرده اند و همین پیچ و تاب کو ها و دره ها دورنمای خاصی به منطقه بخشیده است.گفتنی ست این منطقه در سال ۱۹۷۳ عنوان پارک ملی گرفت و ژوئن۱۹۷۶ عنوان ذخیره گاه زیست کره را گرفت و بدلیل تخریب ها و تعارضات در سال۱۹۸۳ به منطقه حفاظت شده تنزل پیدا کرد.اگر میهمان هرمزگان شدید بازدید از این منطقه سرسبز را در برنامه سفر خود جای دهید. فقط فراموش نکنید با محیط زیست استان هماهنگ نماید.این منطقه از نظر مکانی در جاده اصلی بندرعباس به سیرجان از شرق و جاده بندرعباس به بندر لنگه از جنوب گنو واقع شده است.مسیرهای دسترسی:مسیرهای دستری جنوبی : از طریق جاده بندرعباس به بندر لنگه ( روستای ایسین ، تازیان ) و جاده کوهستانی ایستگاه تلویزیون ( 32 کیلومتر ) - پاسگاه محیط بانی سرحد گنو شرقی ( یال آبگرم ) : از طریق کیلومتر 25 محور اصلی بندرعباس به سیرجان - آبگرم گنو - چشمه انارون - گردنه کهنوج - روستای کهنوج بالا - قله سرجوتون- جاده آسفالته ایستگاه تلویزیون - در جهت غرب قله های بازگرد - دو برار - زندان زرد - قلات نصیری شمال شرقی ( تنگ باغ ) : از طریق کیلومتر 30 محور اصلی بندرعباس به سیرجان - 12 کیلومتر جاده خاکی در جهت غرب - روستای تنگ باغ - روستای کهنوج بالا - قله سرجوتون - جاده آسفالته ایستگاه تلویزیون - در جهت غرب قله های بازگرد - دو برار - زندان زرد - قلات نصیری غربی ( سلکوه ) : از طریق جاده بندرعباس به بندر لنگه ( روستای ایسین ، تازیان ) - روستای قلات بالا - به موازات ریل قطار - روستای سلکو - چشمه سلکوه - صعود خط الراس غربی ( قلل: سلاورو ، قلات سرپهن ، قلات نصیری )