جمعی از تجار ثروتمند هند مقیم بندرعباس هدایای خود را گرد هم آورده و با آن بنایی را در شهر بندر برپا کردند که به واسطه معماری اش در ایران همتایی برای آن است. این بنا که گفته می شود متعلق به خدایان ویشنو است در عهد ناصرالدین شاه شروع به ساخت شده و در زمان مظفرالدین شاه به محلی برای زیارت هندوها در بندرعباس تبدیل گشت.مجسمه ها و بت های این معبد در سال 1344 وقتی هندوها در حال ترک ایران بودند از معبد خارج و به هند منتقل گشت همین امر و نبود زواری برای زیارت در این معبد، این معبد را به متروکه ای تبدیل کرد که با  مرمت های متعدد تلاش شده تا بتوانند جذابیت های قدیم را به معبد بازگردانند. اگر این شانس را پیدا کردید که به دورن معبد راه یابید بازدید از نقاشی کریشنا خدای فلوت زن را از دست ندهید. با اینکه بخشی از این اثر به مرور زمان از بین رفته است اما همچنان زیبایی خود را حفظ  نموده است.