استفاده از چشمه‌های آب گرم معدنی محلات سابقه باستانی داشته و می‌توان تاریخ استفاده از آن را با آثار باستانی خورهه در یک جهت دانست. چشمه آبگرم محلات از دیرباز مورد توجه سیاحان بوده و همه‌ ساله هزاران نفر از راه‌هاى دور یا نزدیک به منظور درمان امراض پوستى و استخوانى به آن مراجعه مى‌کنند. چشمه‌های آبگرم محلات از شهرت زیادی در استان مرکزی و همچنین سراسر ایران برخوردار است. چشمه‌های آبگرم محلات شامل 6 چشمه به نام‌های شفا، دنبه، سلیمانیه، سودا (بختیاری)، حکیم و روماتیسم است. تمام چشمه‌ها به جز چشمه حکیم که دمای کمتری نسبت به سایر چشمه‌ها دارد از سایر چشمه‌ها برای اهداف بالنئولوژیکی استفاده می‌شود. استحمام در چشمه‌های شفابخش اثرات زیادی بر سلامت فیزیکی، ذهنی و روانی انسان داشته و علاوه بر فراهم کردن عناصر گرانبها برای بدن، نوشیدن و استحمام در این چشمه‌ها تسکین‌بخش است. بنا به خاصیت آبدرمانی چشمه، در سال 1350 تاسیساتی بر فراز کوه و در محل مظهر چشمه ساخته شده است. این مجتمع دارای دو مجموعه زنانه و مردانه است که هر یک دارای استخر شنا، وان و دوش‌های انفرادی می‌باشند. آب این چشمه از ترکیب آب‌های سولفاته و کلسیک و از دسته آب‌های هیپورترمال است و در درمان بیماری‌های کبدی، صفراوی، کلیوی و دستگاه گوارش و بویژه بیماری‌های رماتیسمی استخوانی و پوستی بسیار مؤثر است. یکی دیگر از مواهب طبیعی موجود در ترکیبات معدنی این آب گرم، گاز رادون است که موجب درمان انواع بیماری‌های ریوی می‌شود. طبق نظر کارشناسان سازمان انرژی اتمی کشور گاز رادون فقط در این محل درصد قابل توجهی دارد. چشمه آبگرم محلات از نوع آب‌هاى گرم عمقى است که بیش‌تر از بخار خمیره سنگ‌هاى سوزان درون پوسته زمین به وجود مى‌آید و به سطح زمین مى‌رسد. درجه حرارت آب این چشمه ۵۰ درجه سانتى‌گراد است و افرادى که به بیمارى ریوى و قلبى مبتلا هستند نباید از آب این چشمه استفاده کنند. دوره استفاده از آبگرم محلات در فصل بهار و به ویژه تابستان است. در این مکان تعداد زیادى مسافرخانه، حمام خصوصى، مهمانپذیر که سالانه میزبان جمعیت کثیری از گردشگران است قرار دارد. همچنین یک واحد مهمانسراى جهانگردى وجود دارد که از امکانات رفاهى مناسب برخوردار مى‌باشند.