حکیم غیاث‌الدین ابوالفتح عُمَر بن ابراهیم خیام نیشابوری در  ۲۸ اردیبهشت ۴۲۷ در نیشابور دیده به جهان گشود .وی از ریاضی‌دانان، ستاره‌شناسان و شاعران بنام ایران در دورهٔ سلجوقی است. گرچه پایگاه علمی خیام برتر از جایگاه ادبی او است و حجةالحق لقب داشته است؛ ولی آوازهٔ وی بیشتر به واسطهٔ نگارش رباعیاتش است که شهرت جهانی دارد.یکی از برجسته‌ترین کارهای وی را می‌توان اصلاح گاهشماری ایران دانست که به  تقویم جلالی شهره است، دانست. این نام گذاری به واسطه ی نام جلال‌الدین ملکشاه صورت گرفت. خیام در ریاضیات، علوم ادبی، دینی و تاریخی استاد بود. نقش خیام در حل معادلات درجه سوم و مطالعات‌اش دربارهٔ اصل پنجم اقلیدس نام او را به عنوان ریاضی‌دانی برجسته در تاریخ علم ثبت کرده‌است.این شاعر گرانقدر در سال 502 هجری درگذشت ولی با آثارش یادش را ماندگار نمود.