بابک خرم دین را شاید بسیاری از شما بشناسید، او که در سر سودای عظمت دوباره ایران را داشت و 22 سال در برابر تجاوز اعراب به خاک میهن، مردانه مقاومت و ایستادگی کرد و در نهایت با خدعه و نیرنگ از پا در آمد. قلعه بابک اما قدمتی بیش از این ها دارد، احتمالاً زمانی که ساسانیان بر سریر قدرت بودند. از آنجا که این مجموعه در قرن سوم یکی از پایگاه های مهم و محکم بابک خرم دین در مصاف با اعراب و لشگریان خلفای عباسی بود، تعمیرات اساسی در آن انجام گرفت و قسمت هایی به آن اضافه شد بطوریکه در کاوش هایی که در چهار اتاق قصر این قلعه به عمل آمد چندین تنور و سفالینه‌های متعددی مربوط به قرن سوم هجری و سفال هایی مربوط به اواخر قرن هفتم هجری و سکه هایی از دوران اتابکان کشف‌گردید.دژ بابک خرمدین، دژی است دو تا سه طبقه، بر فراز قله کوهستانی با حدود 2700 متر بلندتر از سطح دریا. اطراف این قلعه را از هر طرف دره‌های عمیقی با 400 تا 600 متر عمق فرا گرفته و تنها از یک سو راهی باریک و صعب العبور جهت دسترسی به این قلعه وجود دارد.مسافت راه کلیبر به قلعه با اینکه از 3 کیلومتر تجاوز نمی کند ولی بسیار دشوار است و به هنگام عبور باید گردنه ها و گذرهای خطرناکی را پشت سر گذاشت. قبل از رسیدن به دروازه قلعه و ورود به بنای مستحکم دژ باید از معبری عبور کرد که به صورت دالانی است و از سنگ های منظم طبیعی شکل گرفته و تنها گنجایش عبور 1 نفر را دارد و دو نفر به سختی می توانند از آن بگذرند.
